Door haar moderne architectuur, historische binnenstad én het strand op fietsafstand, is Valencia een geliefde stedentripbestemming. Maar wat als je de Ciutat de les Arts i les Ciències van binnen en van buiten hebt gezien en je je buik al hebt volgegeten aan paella Valenciana? Duik dan dieper de geschiedenis in door onbekende paleizen te bezoeken en drink vermút met locals in hipsterwijk Ruzafa.
Een dulce-de-lechecroissant, banaan-kokoscake of toch die chocoladetaart met aardbeiden die er zo goddelijk uitziet? Terwijl ik in de rij sta bij pastelaría Dulce de Leche op de hoek van de Carrer de Cuba en de Carrer del Pintor Gisbert loopt het water me in de mond. De brunch, met onder meer muesli en tostada, schijnt hier uitstekend te zijn, maar ik kan de zoete verleiding niet weerstaan: bij een geblondeerde versie van Amy Winehouse bestel ik een puntje dulce-de-lechecheesecake en een cortado. Als ontbijt.
Ik ga aan een van de designtafels zitten en bestudeer de kaart van Valencia, waarop stadsgids Javier Cuadros Miguélez in priegelletters alle culinaire hotspots van Ruzafa heeft aangegeven. De buurt in de wijk L’Eixample, ten zuidoosten van het oude centrum, is geliefd bij Valencianen van ‘thirty something’ en barst van de hippe restaurants en relaxte bars, met namen als Oslo, Café Berlin en El Rus. Als mijn ontbijt wordt geserveerd, leg ik de kaart snel aan de kant. Met deze tongstrelende zoetigheid begint mijn culinaire ontdekkingstocht door Ruzafa in ieder geval goed.
Onder de maan van Valencia
Het is vijf over vier ’s middags, een dag eerder, als Javier aankomt bij de Torres de Serranos. ‘Sorry dat ik te laat ben’, lacht hij, ‘estoy a la luna de Valencia.’ Verbaasd kijk ik hem aan: vijf minuten te laat is toch niks in Spanje en wat heeft de maan er op dit uur mee te maken? ‘Toen Valencia nog een vestingstad was’, begint hij zijn uitleg, ‘was de Torres de Serranos de hoofdingang. Iedere avond gingen om klokslag twaalf uur de poorten dicht. Wie niet op de tijd lette en te laat kwam, moest buiten de stadsmuren slapen. Onder de maan van Valencia. Het gezegde wordt nog steeds gebruikt, als je bent afgeleid.’
Lees het hele artikel in het herfstnummer van ESpanje Magazine!