Vijftien jaar lang zat Hannelore in een sekte, de Gemeente Gods. Ze werd gehersenspoeld, ontvoerd en misbruikt door de sekteleider, zelfbenoemd profeet Sipke Vrieswijk, en zijn minnares Aagje Folkerts. Vijfentwintig jaar nadat ze – op dat moment tegen haar wil – door politieagent Peter Withag werd bevrijd uit de wurggreep van de sekte, wil ze haar verhaal delen. Ze hoopt anderen te laten zien dat er hoop is, wat je ook in je jeugd hebt meegemaakt. Schrijver en ondernemer Frank Krake tekende haar verhaal op in Hannelore, het meisje uit de sekte.
Naam fotograaf: JLF foto & film studio, interview door Wilke Martens
Frank Krake vertelt het verhaal van sektemeisje Hannelore:
“Ook met een volle rugzak kun je gelukkig worden”
Het was op een familieverjaardag in 2012, dat auteur Frank Krake voor het eerst van Hannelore hoorde. ‘Agent Peter Withag is de zwager van een van mijn beste vrienden,’ vertelt Krake. ‘Ik ken hem al meer dan dertig jaar. Toen ik op de verjaardag vertelde dat ik mijn eerste boek aan het schrijven was, zei hij: “Ik ken een verhaal, dat móet ooit een boek worden.” Daarop vertelde hij over Hannelore, het meisje dat hij uit de sekte bevrijdde.’
Hoe indrukwekkend Krake het verhaal ook vond, hij stond niet meteen klaar met zijn pen en notitieboek om aan de slag te gaan. ‘Het is zo’n heftig verhaal, met zoveel delicate onderwerpen,’ zegt hij. ‘Ik wist niet of ik als beginnend schrijver er op dat moment al klaar voor was om dit boek te maken.’ Ondertussen schreef Krake twee andere boeken – Menthol en De laatste getuige – en bleef Withag, die nog af en toe contact had met Hannelore, hem jaarlijks op de verjaardag herinneren aan haar verhaal. ‘Dat gebeurde ook weer in 2017, maar dit keer was er een verschil,’ zegt Krake. ‘Nu wilde Hannelore zelf ook graag dat haar verhaal in boekvorm zou verschijnen. Dus toen kon ik er niet meer onderuit.’
Inspiratie voor anderen
Iemands verhaal optekenen is gemakkelijker gezegd dan gedaan. ‘In april 2018 heb ik Hannelore voor het eerst ontmoet,’ vertelt Krake. ‘Niet alleen moest zij een goed gevoel hebben bij mij als auteur, maar ook moest ik zelf bepalen of ik haar verhaal kon en wilde vertellen. Bovendien heb ik er nadrukkelijk op gewezen dat Hannelore zich moest realiseren dat ze uit de anonimiteit treedt, dat er aandacht komt van media en dat er volop publiciteit rondom haar verhaal komt. Gelukkig sloot dat naadloos aan bij haar motivatie.’
Hannelore’s motivatie om haar verhaal te delen, bleek tweeledig. ‘Van Withag had Hannelore gehoord dat er ook vandaag de dag nog sektes actief zijn,’ legt Krake uit. ‘Ze wil mensen waarschuwen voor het gevaar van sektes dat nog altijd onder ons is. Daarnaast hoopt ze dat haar verhaal een inspiratiebron is: ondanks het hersenspoelen, de ontvoering en het misbruik is Hannelore een gelukkige vrouw geworden. Ze gunt iedereen met een rugzak een gelukkig leven en wil met haar verhaal laten zien dat dat ook echt kan lukken.’