Een uit de hand gelopen hobby. Zo noemt Gerda van Wageningen, de koningin van de streekroman, haar imposante schrijverscarrière na veertig jaar nog steeds. En dat mag gerust een understatement genoemd worden, want in die veertig jaar schreef ze ruim honderdtwintig boeken, verkocht ze er bijna drie miljoen en voert ze steevast de lijst aan van meest uitgeleende boeken in de bibliotheek. Hebban.nl toog naar de Hoeksche Waard, de regio waar de bestsellerauteur al 45 jaar woont. “Ik heb meer bereikt dan ik ooit had kunnen dromen.”
De foto van Gerda van Wageningen is genomen door Ietje van Dijken
Een schrijverscarrière van veertig jaar een ‘uit de hand gelopen hobby noemen’, dat klinkt toch een beetje ongeloofwaardig. Zeker als je kijkt naar de verkoop- en uitleencijfers van de ruim honderdtwintig boeken die Gerda van Wageningen schreef. Toch blijft de 72-jarige schrijfster er nuchter onder: “Natuurlijk is het ook mijn werk, maar het voelt voor mij nog steeds als hobby! Ik beleef er nog altijd heel veel plezier aan, zowel het schrijven zelf als onderzoek doen. Je hebt ook wel eens een dag dat het niet zo is, dan ga ik gewoon wat anders doen. Ik forceer het schrijven nooit. Daardoor blijft het leuk en daarom werk ik ook nog steeds. Al ben ik de laatste jaren wel in deeltijdpensioen: ik werk alleen nog maar ’s ochtends.”
Hoogtepunten
In die veertig jaar is er een hoop veranderd. Zo schreef Van Wageningen haar eerste manuscripten nog met pen en papier, waarna ze “het rommeltje in het net uittypte” voordat het naar de uitgever ging. En zonder Google was het een stuk ingewikkelder om historische informatie te verkrijgen, al duikt ze nog altijd de musea en archieven in om gegevens te dubbelchecken. “De technologie is natuurlijk niet het enige wat veranderd is, ook maatschappelijk is er enorm veel veranderd. En persoonlijk bouw je ook een stuk ervaring op, je ontwikkelt jezelf. Het leven is bovendien niet alleen maar halleluja, je krijgt ook wel eens een tik mee. Dat beïnvloedt de manier waarop je naar dingen kijkt.”
Maar in deze vier decennia beleefde ze als schrijfster natuurlijk ook tal van hoogtepunten. Zo werd ze geridderd bij haar vijfenzeventigste boek en kreeg ze volop media-aandacht bij haar honderdste boek, iets wat uniek is in haar genre, de streekroman. “Het meest bijzondere en meest ontroerende, dat zijn toch de data die je niet onthoudt. Dat zijn de contacten met lezers, die vertellen dat een bepaald boek hen zo geraakt heeft. Dan realiseer je je hoe bijzonder het is dat je dit mag doen.”