Por Favor, Travel

Historisch en culinair Córdoba

Historisch en culinair Córdoba - Wilke Martens

Een prachtige Romeinse brug, indrukwekkende ruïnes, een machtig mooie moskee en de lekkerste soep die je ooit geproefd hebt: Córdoba is een ideale bestemming voor een historische én culinaire citytrip. Por Favor toog naar de stad in Andalusië om de historische en culinaire hoogstandjes te ontdekken. 

De felle zon maakt harde schaduwvierkanten in de tuin van de Mezquita. De bankjes in de donkere vierkanten worden gretig benut door mensen om even uit te rusten: in hartje zomer is het in Córdoba bijna niet uit te houden. De temperaturen bereiken met gemak 40 graden of meer. De Mezquita, letterlijk te vertalen naar moskee, is het historische hart van Córdoba. Met een plekje op de werelderfgoedlijst van UNESCO is het tevens de belangrijkste toeristische trekpleister van de Andalusische stad.

De pracht binnen in het eeuwenoude gebouw maakt direct duidelijk waarom mensen hier graag komen: de mooie, gladde roodachtige vloer, de indrukwekkende gouden ornamenten en natuurlijk de bijzondere zuilen en bogen, waardoor je steeds iets nieuws ontwaart. In een oogopslag maak je kennis met een unieke mix van culturen. In 785 begon Emir Abd Ar-Rahman met de bouw van de moskee, maar later bleek dat dit bovenop fundamenten van de christelijke kerk San Vicente was gebeurd. Honderden jaren later, in 1236, als de christenen het zuidelijke deel van Spanje heroverd hebben, wordt het gebouw als kathedraal gewijd. De architectonische sporen die deze veranderingen teweeg hebben gebracht zijn nog altijd terug te zien in het bouwwerk, waardoor je een speurtocht aflegt door verschillende eeuwen, religies en culturen. 

Jardines del Alcázar 

Een veel betere plek dan de binnentuin van de Mezquita om op een bankje uit te rusten, is de tuin van de Alcázar de los Reyes Cristianos. Het fort, waar door de eeuwen heen menig royal was gehuisvest, lijkt bij de entree niet veel meer dan een vierkant stenen bouwwerk. Maar wie eenmaal een kaartje gekocht heeft en de beveiliging is gepasseerd, wordt geconfronteerd met een tuin van maar liefst 55.000 vierkante meter. Uren kun je door deze enorme, koninklijke tuin struinen. De keurig gekapte cipressen, meterslange bassins met vrolijke fonteinen, standbeelden van de koningen die er gewoond hebben en een bloemenpracht waar je u tegen zegt: de Jardines del Alcázar is een uitstekende plek om een middag te vertoeven. 

Madinat Al Zahira 

Een eindje buiten Córdoba ligt de Madinat Al Zahira: de ruïnes van een enorm middeleeuws islamitisch paleis, dat aan het begin van de tiende eeuw na Christus werd gebouwd. De archeologische site ligt ongeveer zeven kilometer ten westen van Córdoba en er gaan vanuit het stadscentrum speciale bussen naartoe, waarvoor je bij het oficina de turismoeen kaartje kunt kopen. Bij het entreegebouw staat er een nieuwe bus klaar die bezoekers van de parkeerplaats naar de ruïnes brengt. Een beetje gedoe is het dagtochtje vanuit Córdoba wel, als je geen eigen vervoer hebt, maar het is de onderneming meer dan waard. 

Eenmaal aangekomen bij de historische overblijfselen van de stad van kalif Abd-ar-Rahman III, kijk je namelijk je ogen uit. Niet alleen de stenen resten zelf spreken tot de verbeelding, ook al is slechts tien procent van de ruïnes nog maar opgegraven, maar ook het uitzicht vanaf de heuveltop naar de omgeving is fenomenaal. Een vrouw zit op een van de rotspartijen met haar schetsblok, kinderen hupsen over de grote tegels die nog intact zijn en echtparen struinen over de houten wandelpaden die in de voormalige stad zijn aangebracht. Door de ornamenten die op enkele pilaren nog zichtbaar zijn, is de grandeur van eeuwen geleden haast nog voelbaar. 

Om echt een goed beeld te krijgen van grootsheid van de verloren stad, is een bezoek aan het bijbehorende museum een aanrader. De tentoongestelde archeologische vondsten en een film over de opkomst en ondergang van de hoofdstad van het kalifaat, geven pas echt goed weer hoe indrukwekkend de stad in de middeleeuwen moet zijn geweest. 

Lees het hele artikel in Por Favor, nr. 3, zomer 2019